Skip to main content

Ang Mga Talulot Sa Rosas Compound (Part 27)

Sinulat ni JOSE LUIS CASANOVA

(Ika-27 labas)

KUMATOK sa kuwarto ni Jason si Fiona at nang mapagbuksan niya ay dala-dala nito ang mga pinaglagyan niya ng mga pagkain. Tumayo siya at sinalubong ito.

“Nag-abala ka pa,” aniya rito at inabot ang mga dala. Ipinatong niya iyon sa isang mesa.

“Ang dami mong gadgets,” komento nito.

“Mag-net ka muna,” alok niya rito. Itinuro niya ang isang mini table kung saan nakapatong ang kanyang di na nagagamit na netbook. “Hayan, libre ang isang ‘yan.”

Medyo nag-alanganin ang dalaga. Kapagkuwa’y nagkibit-balikat. “Sige na nga. Nakakabato, eh. Walang bayad, ha?” biro nito sa kanya.

“Bottomless,” sagot naman niya.

Binuksan niya ang netbook at ipinaghila ng dala niyang mini chair si Fiona. Pinuna nito ang mga gamit niya. “Puro foldable, ah,” tumawa ito. “Siguro palipat-lipat ka ng tirahan.”

“Hindi naman. Mas mura kasi pag ganyan, saka pag hindi na ginagamit ay madaling itago.”

Nang mag-open na ang netbook ay hinayaan na niya itong mag-browse. Siya naman ay nagbalik sa kanilang website at tinutukan ang ilang issues na nangangailangan ng kanyang atensyon.

May mga kasama rin siyang tinawagan niya sa cellphone. Ang iba sa mga ito ay nasa bakasyon, pero basta siya ang tumawag ay kailangan muna siyang kausapin lalo na pag may hindi masyadong malinaw na bagay sa kanilang website, o kung may na-miss siyang development.

“Big time ka pala. Bossing!” reaksyon ni Fiona.

“Hindi naman,” lumingon siya rito.

Para lang matigilan.

Nakataas ang mga kamay ni Fiona sa ibabaw ng table kung saan nakalagay ang netbook. Malaki ang uka ng suot nitong volleyball uniform sa may bandang kili-kili, at sa siwang na likha niyon ay kitang-kita niya ang suso nito.

Tayung-tayo!

At napakaganda ng korte. Walang sinabi ang mga silicon gel ni Dra. Vicki Belo. Mahahalatang buung-buo pa at wala pang nakakahawak. Matitigas pa. Maging ang nipple nito ay maliit din na kulay pink.

Ramdam ni Jason na pinagpawisan siya nang malagkit. Napahinga siya nang malalim. Iba talaga pag bata pa, sariwang-sariwa ang mga materyales.

Binawi na niya ang tingin at baka makahalata pa ito na nakikitaan niya. Pero maya’t maya ay sumusulyap siya nang padisimulado. Sa ganda ng boobs ni Fiona, naisip niyang napakasuwerte naman ng unang makakahawak doon.

Nanuyo ang kanyang lalamunan. Pumikit siya at pilit inalis ang kapilyuhan sa kanyang isip.

“Tapos na ako,” makalipas ang ilang sandali ay bulalas ni Fiona. “Nag-check lang naman ako ng FB.”

Tumunog ang cellphone nito. Sa takbo ng pag-uusap nito at ng nasa kabilang linya ay nahulaan niyang si Dada ang kausap nito. Nag-explain ito kung bakit nagsinungaling sa ina. Saglit pa, natapos ang pag-uusap ng dalawa.

“Mas gusto naman niyang di ako kasama,” anitong nag-make face. “Makakarampa siya roon nang walang iintindihin.”

Hindi siya nag-react.

Nanunuyo pa rin ang lalamunan niya. Hanggang sa may naisip siya. “Gusto mong mag-ice cream?”

“Pwede,” sagot nito. “Kaya lang, saan tayo bibili?”

“Check natin kung bukas ‘yung convenience store.” Ini-off muna niya ang mga computers. “Mag-motor tayo papunta roon.”

“Sige,” umakmang lalabas ng room niya si Fiona. “Magbibihis lang ako.”

Paglabas niya sa salas, hindi naman talaga nagbihis si Fiona. Naglagay lang ito ng hapit na T-shirt na puti at saka ipinatong doon ang volleyball uniform. That way, hindi nga naman masisilip ang suso nito. Naisip niya, pag nasa bahay siguro ito ay hindi talaga nagba-bra.

Saglit pa, magkaangkas na sila sa motorsiklo. Natuklasan niyang wala nga itong bra dahil pag napapadiin ang preno niya at bumubundol ang dibdib nito sa likod niya, ramdam niya ang matitigas pa nitong boobs. Iba talaga pag hindi pa laspag, ramdam na ramdam.

Bukas naman ang convenience store. Nagpa-park pa lang sila ay natanaw na agad niya si Cass, ang kahawig ni Maja Salvador. Tinging-tingin ito sa kanila ni Fiona habang papasok sila.

Nginitian niya ito. Matipid ang naging ganting ngiti nito na mahahalatang na kay Fiona ang atensyon.

Nagpunta sila ni Fiona sa section ng mga ice cream. Pinapili niya ito. Naghanap muna siya ng mga pwedeng i-microwave lang na pagkain. Hindi siya marunong magsaing, pag nagutom siya’y kailangang may madalian siyang maisusubo. Mabilis siyang magka-migraine pag umatake ang gutom at natagalan bago malamanan ang tiyan.

“Kumusta?”

Napalingon siya sa nagsalita. Si Cass, the cashier. Medyo nakasimangot ito. Nakaangat ang kilay.

“Okey naman,” aniya at nagtuloy sa pagpili ng bibilhin. “Hindi ka nagbakasyon?”

“Kailangang kumayod, e,” nakitulong ito sa kanya sa paghahanap ng items.

Parang may dumaang anghel. Pansamantala silang di nagpalitan ng salita. Maya-maya’y nagtanong si Cass. “Girlfriend mo ba ‘yung kasama mo?”

“Hindi. Ang bata pa no’n. Anak ‘yun ng landlady ko.”

Nawala ang pagsimangot ni Cass. Nang maramdamang tapos na siyang pumili ay kumuha ito ng basket at inilagay roon ang mga goods. Ito na ang nagbuhat papunta sa cashier.

Naghihintay na roon si Fiona. As expected, chocolate flavor ang kinuha nitong ice cream.

Nagbayad siya. Sinuklian siya ni Cass. Nang bubuhatin na niya ang mga pinamili, pinigil siya nito. May isinulat sa resibo.

“Number ko,” bulong nito sa kanya. “Text mo ako, ha?”

Ngumiti siya. “Sure…”

Habol sila ng tingin nito nang papaalis na sila ni Fiona.

 

SUBAYBAYAN!