Ang Mga Talulot Sa Rosas Compound (Part 110)
Sinulat ni JOSE LUIS CASANOVA
(Ika-110 labas)
NANG malaglag sa sahig ang uniporme ni Iza ay hinagod ng tingin na may paghanga ni Amadeo ang kanyang kabuuan. At kahit tinakpan niya ang kanyang dibdib ng kamay ay nagawa pa rin nito na dilaan ang isa niyang nipples.
Napasinghap si Iza. Nagpalipat-lipat naman si Amadeo ng paglalaro ng kanyang nipples sa dila nito. Ang kamay ay marahang humahaplos sa magkabila niyang pisngi ng puwet. Sa ngayon ay alam na niyang mahilig ito sa ganoong kilos.
Tumigil ito sa ginagawa. Bumulong sa kanya. “May hihilingin sana ako, Iza...”
“A-ano po iyon, Senyor?” kinakabahang tanong niya.
“Pero huwag mong gagawin kung labag sa iyong kalooban,” paalala nito sa kanya.
“B-basta kaya ko po, Senyor...”
“Gusto kong tugtugin ang aking buong komposisyon. Nang buo...” huminga ito nang malalim.
Naghihintay siya sa sasabihin nitong kahilingan.
Tumingin ito sa kanya. “Puwede mo bang isubo ang aking alaga habang tumutugtog ako?”
“P-po?!” nagulat niyang tanong.
Huminga muli ito nang malalim. “Sabi ko naman sa ‘yo, kung labag sa kalooban mo ay maaaring kang tumanggi.”
Saglit siyang nag-isip. Kumintal sa isip niya ang tagpo sa The Betsy kung saan isinusubo ng babae ang ari ng lalaki.
Sumingit din ang pakiusap ng senyora para sa anak. Gawin ang lahat na maitutulong niya para manalo ito.
Naisip din niya, kinain na siya nito kanina at ipinadama kung paano maging babae. May nangyari na sa kanila. Kumbaga, naputikan na ang isa niyang paa, puwede na rin niyang ilublob ang isa pa.
Huminga rin siya nang malalim. Malakas na malakas ang kabog ng dibdib. “Sige po, Senyor...” aniya at napatungo.
Hinawakan siya nito sa magkabilang pisngi. “Salamat, Iza. Napakabuti mo...”
Pagkasabi niyon ay hinubad ni Amadeo ang suot na boxer shorts. Muling tumambad kay Iza ang alaga nitong tila cobra sa pagngangalit. Kasinlaki yata ng kanyang braso, iyon talaga ang tingin niya roon. Gusto niyang himatayin sa takot, pero ito ang sitwasyon na hindi na niya kayang tumalikod.
Dinampot ni Amadeo ang saxophone. Naglaro ng konting nota. Kapagkuwa’y pumailanlang na sa hangin ang komposisyon nito.
Parang nahihipnotismong napayuko si Iza. Hindi niya malaman ang gagawin kung hahawakan ang dyunyor ni Amadeo. Paano ba? Lumuhod siya at tiningnan ang kaangkinan nitong ngayon ay lalong nagngangalit.
Tila mahika ang musika ni Amadeo. Pakiramdam ni Iza ay wala sila sa totoong mundo. Para silang nasa isang paraiso; ito si Adan at siya si Eba.
Pataas nang pataas ang tono ng musika ni Amadeo at nagsimula na ring kumilos si Iza. Inilapit niya ang bibig sa ulo ng sandata nito. Ilang beses siyang napalunok bago niya inilabas ang dila at pinaikot iyon sa leeg ng kargada nito. Sinusunod niya kung ano ang nababasa niya sa erotic novel.
Tuloy sa pagtugtog si Amadeo. Nang masanay na ang dila ni Iza sa lasa ng kargada nito ay higit siyang naging mapangahas. Isinubo na niya iyon.
Lalong tumaas ang notang lumabas mula sa saxophone.
Hanggang ulo lang muna ang kanyang isinubo. Pakiramdam niya’y may trumpong nakapasok sa kanyang bibig. Nadadala na rin siya ng damdamin, ng sensasyong nagmumula sa seksing musikang nililikha ni Amadeo. Pinaikot niya sa ulo ng kargada nito ang kanyang dila. Nilaro ng pinakadulo ang butas. Kung ano ang rhythm ng kanyang paglalaro sa kargada nito ay tila iyon din ang kumpas ng musika nito.
Tinalaban na si Iza. Habang nasa bibig niya ang kargada ni Amadeo ay hinahaplos niya ang kanyang basambasang kaselanan, ang kanyang dibdib. Bumilis na rin ang pagtataas-baba niya ng kanyang ulo.
Napapaliyad naman si Amadeo sa ginagawa niya. Umiindayog ang katawan nito base sa beat ng musika. Kumakadyut-kadyot. Kung ano ang galaw ng daliri at ihip ng bibig sa instrumento ay sinasabayan nito ng mahihinang kayog. Naghihintay lang naman si Iza sa ginagawa nito. Itinigil niya ang pagtataas-baba ng ulo dahil nakakarating na sa kanyang lalamunan ang ulo ng kargada nito at nauudwa siya.
Saglit pa, bumibilis ang ginagawang pagkayug-kayog ni Amadeo sa bibig ni Iza. Pataas din nang pataas ang nota na inaabot nito sa instrumento. At nang abutin nito ang pinakamataas na nota ay lumiyad ito nang todo.
Hindi naman iyon inaasahan ni Iza. Naramdaman na lang niyang higit na nanigas ang sandata ni Amadeo at sa pagkabigla niya ay biglang may bumulwak na katas mula rito patungo sa kanyang bibig!
Napamulagat si Iza sa biglang pagragasa ng katas ni Amadeo!
Napakarami niyon. Tila baga naipon ng kung ilang taon. Pakiramdam ni Iza ay para siyang binuhusan sa bibig ng isang malaking lata ng gatas na kondensada. Sa sobrang dami nang lumabas kay Amadeo ay may umagos maging sa magkabilang butas ng ilong niya! Para siyang sanggol na naglungad sa gatas.
Napasinghap siya at bumitaw sa pagsusubo sa kargada ni Amadeo. Hindi niya malaman kung ano ang gagawin sa katas na nasa kanyang bibig. At dahil hindi niya maisara ang bibig dahil baka malunok niya, umagos din iyon sa kanyang baba.
Nagpatuloy naman sa pagtugtog si Amadeo. Saglit pa ay nilaru-laro nito ng daliri ang mga button ng saxophone, at tulad sa isang awiting nagtatapos na ay hinipan nito ang pinakahuling nota.
Tumingala ito. Dumipa. Hawak sa isang kamay ang saxophone. Nakapikit. Nasa mukha nito ang hindi maipaliwanag na satisfaction.
Saka naman nakabawi si Iza. Nagtatakbo siya sa banyo at iniluwa roon ang masaganang katas ni Amadeo. Suminga-singa rin siya para maalis sa ilong ang malagkit na katas na doon naglandas. Naghilamos siya. Nagmumog. Nagpahid ng paper towel nang sa palagay niya’y ay malinis na siya.
Nakaupo sa kama si Amadeo nang lumabas siya ng CR. Nakangiti. Maaliwalas na maaliwalas ang mukha. Ngayon lang niya ito nakita sa ganoon kaayos at kasaya na expression. Lalo itong gumuwapo sa paningin niya.
“Isa kang hiwaga, Iza...” makahulugang sambit nito. “Nilagyan mo ng kakaibang elemento ang aking musika.”
Hindi siya makapagsalita. Ang bangis ng katas nito ay tila nalalasahan pa rin niya sa kanyang bibig.
“Manalo-matalo ako, matutuloy ang pangarap mong makatapos ng kolehiyo, Iza,” kapagkuwa’y sambit ni Amadeo. “Tutulungan kita.”
Sumasal ang tibok ng kanyang puso. Alam niyang napaluha siya sa tuwa. Ngunit sa kabila niyon ay may naramdaman siyang pait. May isang tanong sa kanyang sarili. Sa ganitong paraan ba niya talaga makukuha ang susi sa kanyang pangarap?
Ngayon ay naguguluhan siya. Sa nangyari sa kanila ni Amadeo, pakasalan kaya siya nito? Paano niya itatanong dito kung pananagutan siya o hindi. Oo, hindi nito napitas ang kanyang pagkabirhen—sa ngayon—pero paano sa mga susunod na pagkakataon?
Lalo pa’t alam na niya ngayon sa sariling simula sa mga sandaling ito ay alipin na siya nito!
END OF BOOK XI
(To be continued...)
