Ang Mga Talulot Sa Rosas Compound (Part 124)
Sinulat ni JOSE LUIS CASANOVA
(ika-124 na labas)
PATULOY si Amadeo sa pagdila sa kanyang kaselanan, at nadala na ng kanyang sariling libog si Iza sa posisyon nila ng amo na 69. Ewan kung ano ang nag-udyok sa kanya, pero nilaro niya sa bibig ang nalalabing katas nito. At marahil ay dala na rin ng tama ng alak sa kanya, nilulon niya iyon.
Muli niyang isinubo ang matigas pa rin nitong sandata at nilaro ng dila ang pinakabutas. Napaungol si Amadeo, napaliyad. Mas ipinasok din sa pinakabutas ng kanyang kaselanan ang dila. Sinipsip naman niya ang natitirang katas nito. At muli, nilunok niya iyon.
Matagal bago niya naramdamang nanlambot ang alaga ng amo. Nang tuluyang lumungayngay iyon ay umalis na rin siya sa puwestong kinakain siya nito.
Nanghihinang tumabi siya sa pagkakahiga nito. Umunan sa malaking kamay.
“Nag-enjoy ka ba?” tanong nito sa kanya.
“Opo, Senyor...” sumiksik siya sa dibdib nito. “Sobra...”
“Pasensya ka na, hindi ko napigilan ang paglabas. Iniluwa mo ba sa sahig?” tanong nito.
Tumingin siya rito. Umiling.
“Sa kubrekama mo iniluwa? Hindi bale...”
Umiling siya. Lumapit siya sa tainga nito at bumulong. “Nilunok ko, Senyor...”
Nagpakawala ng matamis na ngiti si Amadeo. Hinaplos siya sa buhok.
“Isa kang pambihirang karanasan, Iza...” hinagkan siya nito sa noo.
Muli niyang isiniksik ang katawan dito. Pareho sila nang nararamdaman ni Amadeo. Isa rin itong pambihira at kakatwang karanasan para sa kanya.
Kapwa sila nakatulog matapos ang pagniniig na iyon. Hindi nagtagal ay naramdaman niyang ginigising siya nito. Pupungas-pungas pa siya nang sabihin nitong ihahatid na siya sa kanilang bahay. May nararamdaman siyang sakit ng ulo at katawan, pero alam niyang hindi trangkaso iyon. Nabugbog lang siya ng matinding sex.
Halos paumaga na rin naman noon. Nakita niya ang oras sa kanyang mumurahing relong pambisig. Ang paalam naman niya sa kanila ay baka sa mansion na siya matulog, o kaya ay sa bahay ng isang dating kasamahan. Saka kung ganitong oras siya darating, masisira lang ang tulog ng kanyang mga kapamilya.
“Ano kaya kung magpaumaga na lang ako rito, Senyor?” tanong niya kay Amadeo. “Alam naman ng mga magulang ko na baka hindi ako makauwi. Pag nag-umaga na ay saka ako uuwi. Kahit po hindi na ninyo ako ihatid. Doon na lang sa may masasakyan na ako.”
“Sigurado ka?”
“Opo...”
Tumangu-tango si Amadeo. “Sige... matulog ka na muna uli.”
Lumabas ito ng silid.
Ibinagsak niya ang katawan sa malambot na kama. Hindi niya makakalimutan ang lambot niyon na para siyang nakahiga sa ulap.
Naging mailap na rin naman ang tulog para sa kanya. Nakapikit siya pero alam niyang hindi na siya aantukin. Lalo ngayong wala nang talab ang alak sa kanya.
Nakabukas ang pinto ng silid, at maya-maya ay may naamoy siyang mabango. Pagkain. Nakaramdam siya ng kalam ng tiyan. Kung kumakain ang senyor, sana ay yayain siya nito.
Naramdaman niya ang mga yabag nito na pumasok sa pinto ng silid. Nakatalikod sa pinto sa pagkakahiga. Pakiwari niya ay pinakikiramdaman nito kung gising siya.
“Iza...” tawag nito sa kanya.
Bumaling siya rito.
“Gising ka pala. Halika, kumain tayo. Nag-microwave ako ng pagkain.”
Hindi na siya nagpakipot. Mabilis niyang isinuot ang mga damit at lumabas ng silid.
Nakain sa mesa ang naka-microwave na tila lasagna. May mainit ding kape na brewed. Lalong kumulo ang tiyan niya sa gutom.
Inilapit nito sa kanya ang asukal at creamer.
“Hindi ko alam ang timpla mo ng kape, ikaw na ang tumantiya,” anito.
Saka niya na-realize ang sitwasyon. “Nakakahiya naman, Senyor. Dapat po ay ako ang nag—” Hindi na niya naituloy ang sasabihin dahil pinigil siya nito.
“Reward ko ito sa iyo. Remember, ikaw ang aking lucky charm. Bueno, kumain na tayo. Masasarap ang handa kanina, pero mukhang masarap din itong naka-microwave.”
Nagsimula na silang kumain. Masarap ang instant lasagna na iyon at ang kakumbinasyon na kape. O baka dahil gutom lang siya kaya nasiyahan siya sa lasa.
Wala na silang naging kuwentuhan habang kumakain. Nang makatapos ay gumamit siya ng CR. Nilinis niya ang sarili. Pakiramdam niya sa kanyang kaselanan ay naglalawa sa magkahalong katas niya at laway ni Amadeo.
Nang lumabas siya ng CR ay pumasok din doon si Amadeo. Matagal ito roon, mukhang naligo. Nang lumabas ay diretso ito sa silid. Nakatapis ito ng tuwalya. Hindi niya ito masyadong tiningnan. Naroon naman siya sa mesa, inuubos ang kanyang ikalawang tasa ng matapang at masarap na brewed coffee.
Maya-maya ay lumabas ito ng silid, naka-boxer shorts at alam niyang wala itong briefs dahil bakat ang kargada nito. Naupo ito at nagsalin din ng kape sa tasa.
“Next week na ang alis ko papuntang Amerika, Iza,” walang anu-ano’y sambit nito. “Wish me luck.”
“Good luck po,” aniya. Marami siyang gustong itanong dito pero hindi niya maisatinig. Bagaman at nagawa niyang sambitin ang isa. “Babalik pa po kayo rito?”
“Oo naman. Pero kung ang kapatid ko naman ang uuwi rito, at sina Mama ay pupunta rin sa US, baka matagalan.” Humigop ito ng kape.
Wala na siyang naitanong muli.
Tinapik siya nito sa balikat. “Tapusin mo ang pag-aaral mo, ha? Just make sure na magkakaroon ka ng diploma.”
“Opo, Senyor.”
Kumuha ito ng tubig at dalawang baso. Nang uminom ito ay gumaya siya.
Tumingin ito sa wall clock. “May ilang oras pa bago mag-umaga. Makakatulog pa tayo. Halika na, para hindi tayo haggard bukas.”
Sumunod siya rito nang pumasok sa silid. Pinatay nito ang ilaw at lumaganap sa paligid ang dilim.
Madilim na madilim.
Naramdaman niyang hinuhubaran siya nito. Inalis ang kanyang pantalon at panty. Niyakap siya at kasabay na natumba nito sa kama.
Nasa ganoong ayos lang siya. Magkadikit ang mga katawan. Ewan ni Iza kung dadalawin pa ba sila ng antok sa ganitong sitwasyon. Palibhasa’y bagong ligo ay napakabango ni Amadeo. Bagong wisik ito ng mamahalin nitong pabango na kinasanayan na ng kanyang ilong.
Naramdaman niyang kumilos ito pababa. Saglit pa, napapikit siya nang maramdamang kinakalikot na naman ng dila nito ang kanyang kaselanan. Naisip niyang dahil ba mestiso ito kaya mahilig sa ganoong paraan ng pakikipagniig?
Kinuha nito ang isang kamay niya. Ipinuwesto nito iyon sa sandata nito na medyo malambot pa. Nakuha niya ang mendahe nito. Gusto nitong habang kinakain siya ay nilalaro naman niya ng kamay ang kargada.
Umayos siya ng puwesto para maging magaan dito ang pagdila sa kanya at ang paglalaro niya sa kargada nito.
SUBAYBAYAN!
