Ang Mga Talulot Sa Rosas Compound (Part 159)
Sinulat ni JOSE LUIS CASANOVA
(Ika-159 na labas)
NAPILITAN na rin si Iza na pagbigyan si Joever. Matapos niyang hilutin ang tiyan nito ay nilaru-laro na niya ang balls at kargada ng kostumer. Napaliyad ito sa sarap, napapaungol sa sensasyong hatid ng kanyang palad.
Masarap na masarap din sa pakiramdam niya ang ginagawang paglalaro sa alaga ni Joever. Ang huling kargada na nahawakan niya ay ang kay Noel at matagal na matagal na iyon. Dinahan-dahan niya ang paglalaro sa kostumer para naman masulit din ang kanyang pananabik. Dahil kung sabi nito ay matagal na itong hindi nakakapag-release, siya naman ay matagal na ring tigang.
Panay na ang ungol ni Joever kaya binilisan na niya ang pagtataas-baba ng kamay sa kargada nito. Para madulas na madulas ay binubuhusan niya ng oil ang kamay na naglalaro sa alaga nito. Nanggigigil na rin siya kaya halos pigain niya ito sa higpit ng pagkakapisil niya. Ramdam din niya na umaagos na ang kanyang nektar mula sa kanyang hiyas. Basambasa na siya. Ang isang kamay niya ngayon ay naglalaro, palipat-lipat sa mga nipples nito.
“Malapit na ako...” kapagkuwa’y sambit ni Joever. “Malapit na malapit na...”
Inalis niya ang isang kamay sa mga nipples nito at nag-concentrate muna siya sa kargada nito. Inilaro niya iyon sa balls nito kaya ang dalawang kamay niya ay nasa kaselanan nito. Saglit pa, paungol na ibinulalas ni Joever ang nararamdaman.
“Ayan na... Ayan na...”
Muntik nang mapasigaw si Iza nang tila maliit na fountain na tumalsik sa pinakabutas ng nota ni Joever ang masaganang katas. Mataas ang naging pulandit niyon!
Ilang beses na bumuga ng hot jets ang kargada nito. Pinisil naman niya ang pinakapuno niyon para mai-release nito lahat ang sabi nga nito ay matagal na ring hindi napapaputok na alaga.
Napahinga nang malalim si Joever. Nang sa palagay niya ay tapos na ang paglalabas nito ay hinagod niya pataas ang kargada nito na matigas pa rin. Nilaro niya ng hintuturo ang pinakabutas niyon at napaungol ito sa sarap, napaliyad. Nang bitawan na niya ang alaga nito ay naibagsak nito ang katawan sa kama.
Minasdan niya ang guwapong mukha nito. Nakapikit iyon na puno ng luwalhati. Lumabas naman siya at kumuha ng hot towel. Iyon ang ipinanlinis niya sa kargada nito.
Naglinis din siya ng kamay nang sa palagay niya ay natanggal na niya ang mga katas ni Joever sa may kandungan nito. Binuksan din niya ang ilaw sa cubicle para matiyak kung walang katas na tumalsik sa ibang bahagi. Mamaya ay aalisin niya ang kubrekama at ilalagay sa bunton ng mga palalabhan.
Dati ay nagpapalaba pa sila sa isang laundry shop. Pero nang dumami na ang kanilang kostumer ay kumuha na sila ng isang tagalaba dahil mas matipid pa. Ayaw kasi ni Arturo na hindi malinis ang mga kubrekama at tuwalya. Kaya basta may natapos na kostumer, palit na agad lahat. Sa ganoon nga naman ay hindi nagkakaroon ng alimuom sa loob. Ang kinuha nilang laundry girl ay siya na ring naglilinis ng spa at nagba-vacuum bago sila mag-umpisa after lunch.
Naglagay siya ng alcohol sa kamay at ikinuskos iyon sa alaga ni Joever. Napamulat ito.
“Salamat...” sabi nito sa kanya. “Babalik-balikan kita.”
“Naku, one time lang ‘yan!” maagap niyang sagot. “Bawal talaga rito ang extra service.”
Ngumiti si Joever. “Eh, bakit ka pumayag kung bawal?”
“Kasi makulit ka,” pabirong tinampal niya ito. “Saka wala namang tao na bihira ring mangyari. And to be honest, kung hindi malaki ang ibinigay mo sa akin ay hindi pa rin ako papayag. Manager ako rito, hindi talaga ako therapist.”
“Pero mahusay kang mag-massage.”
“Salamat. Maganda lang talaga ang naging training ko.” At bigla ay naalala ni Iza si Amadeo. Ang unang pagkakataon na minasahe niya ito. Ang dating amo rin ang nagsabing mahusay siyang magmasahe kahit hindi pa siya marunong. Talaga lang sigurong may mga talent o skill na sadyang laan sa isang individual. Sa case niya, ang pagmamasahe.
“Puwede tayong magkita sa labas?” tanong sa kanya ni Joever.
“Naku, hindi...” maagad niyang tanggi. “Araw-araw ang pasok ko, wala akong day off,” pagsisinungaling niya.
Napahinga nang malalim si Joever. “Pero naniwala ka naman na gentleman ako, di ba? Hindi kita hinawakan.”
Umungol lang siya bilang sagot dito. Pero sa totoo lang ay humanga siya sa pangako nito na hindi siya hahawakan dahil tinupad naman nito. Kung sa iba-ibang lalaki lalo pa sa sitwasyon na dalawa lang sila roon, baka pinuwersa na siya nito. Dagdag pogi points iyon sa kostumer niya na maginoo pero medyo bastos.
“Kung sakali lang...” kinuha nito ang wallet na kasama ng relo at cellphone ay nakapatong sa isang maliit na pasimano sa loob ng cubicle, “na may time ka para mag-meet tayo, i-text mo lang ako.” Kumuha ito ng isang calling card at iniabot sa kanya.
Kibit-balikat na tinanggap niya iyon. Inilagay sa kanyang bulsa.
“Paano, sir...” tinapik-tapik niya ito, “tapos na po ang service, magbihis na po kayo at magsasara na kami.”
“Okey...” tiningnan ni Joever ang cellphone at waring tiningnan kung anong oras na.
Lumabas na siya ng cubicle.
Pagbalik niya sa kanyang puwesto ay tiningnan niya ang ibinigay nitong calling card. Medyo umangat ang kilay niya nang malaman niyang tunay na pangalan pala ang ibinigay nito sa kanya para sa kanilang database. Nalaman niyang isang car sales executive ang lalaki—na ngayon ay ina-assume niyang binata pa—dahil kaya pa nitong huwag magpanggap.
Naisip niya, kung may time ay puwede naman siguro silang mag-meet at i-massage niya ito sa isang hotel. At kung putukan din lang naman ang habol nito, puwede rin. Lalo pa at may pruweba naman siya na mabait ito at mapagkakatiwalaan. Marahil nga ay trip lang talaga na magpasarap. Ayon na rin kay Layla, may mga lalaking kapag nakikipagkita sa mga PSP ay hindi rin naman talaga gumagamit at nagpapa-hand job lang—dahil iniisip na baka may sakit ang kinatagpong babae.
Natatagalan na masyado sa cubicle si Joever kaya binalikan niya ito. Nakita niyang hubu’t hubad pa rin ito at hindi nagbibihis.
“Sir, magsasara na po kami...” paalala niya rito. May bahagyang kaba ngayon na bumabangon sa dibdib niya kahit may epekto pa sa kanya ang whiskey na na-shot niya kanina.
Itinaas ni Joever ang kanang kamay. May tatlong libong pisong hawak iyon.
“Bitin ako sa isang putok lang,” anito. “Kung puwede ang isa pa... kunin mo ito,” alok nito sa kanya.
Saglit na nag-isip si Iza...
SUBAYBAYAN!
