Ang Mga Talulot Sa Rosas Compound (Part 55)
Sinulat ni JOSE LUIS CASANOVA
(Ika-55 na labas)
SA pag-aaral nila noon tungkol sa adolescent period, naalala ni Jason na batay sa mga lectures ng kanyang teacher ay na-evaluate niya ang sarili na kasama siya sa mga kabataang normal at walang problema sa buhay. Wala rin siyang emotional and psychological issues kaya hindi niya kailangang mag-resort sa masturbation o pagpapaligaya sa sarili para lang marelaks. Maagang mag-inom, magsigarilyo at magdroga, para pansamantalang makaigpaw sa mga bagaheng dala-dala na sa balikat.
At natutuwa siya sa natuklasang iyon.
‘Yun nga lang, mula nang pabasahin siya ni Rosela ng bold comics at laruin nito ang kanyang dyunyor, para bang ang hinaba-haba ng panahon na hindi nga niya na-touch ang sarili ay nasulit naman nito nang sobra-sobra.
Dumating pa si Aling Mercie.
Si Ma’am Sef.
Ngayon naman ay si Delia.
Dahil siya ay taong matapat noon pa man, sinabi niya rito ang nasa kalooban. “Honestly, hindi ako mahilig sa ganoon.”
May pilyang ngiting sumilay sa mukha ni Delia. “Naman?”
“Promise...” sagot niya.
“Eh, bakit lumaki ito nang ganito?” ungkat nito.
“Hindi ko rin alam,” natatawa niyang sagot. “Ang totoo niyan, ilan na kayong naglaro niyan pero ako mabibilang sa daliri. Kasama pa ‘yung pinag-show time mo ako kanina.”
Namilog ang mga mata ni Delia. “Talaga?”
“Oo.”
“Sinu-sino na ang nakapaglaro riyan?” ungkat nito.
Noon pa man ay medyo makata na siya kung magsalita. “Huwag na lang. Gaya na rin na hindi ko ikukuwento kahit kanino ang nangyari sa ating dalawa.”
Ngumiti si Delia. Ngiting puno ng tuwa sa narinig sa kanya.
Bumulong ito sa kanya. “Ituloy na natin, baka pumutok na.”
Bumitaw ito sa paglalaro sa kanyang dyunyor. Muli itong dumapa.
“Akala ko ba ay hindi mo kaya?” tanong niya rito.
Tumawa ito. “Dog style na lang. Hindi ko nga talaga kaya ang turbo!”
Pumuwesto siya sa likuran nito. Muli niyang ibinuka ang mga hita nito. May epekto ang paglalaro nito sa kanyang dyunyor kaya ang gusto niya’y makapasok agad sa kuweba nito.
Nakaluhod ito patuwad sa kanya. Halos kita na niya ang strawberry nito at nagpadagdag iyon sa init na nararamdaman niya. Iginiya niya ang kanyang sandata sa lagusan nito, at palibhasa’y may lotion, kahit masikip ay dire-diretso iyon sa loob.
Napaungol si Delia. Napahawak nang mahigpit sa headboard ng kama.
“Parusahan mo ako...” utos nito sa kanya. “Gusto kong durugin mo mo ako...”
Isinagad niya ang kanyang dyunyor sa kaselanan nito. Hindi matapus-tapos ang daing ni Delia sa luwalhating nararamdaman. Saglit pa, alam ni Jason na basambasa na naman ito.
“Gusto ko ‘yung parang nire-rape...” sabi nito sa kanya. “Hard. I want it hard!”
Malapit na rin siyang sumambulat kaya pagbibigyan na niya ito. Hinawakan niya ito sa magkabilang hita at sinunud-sunod niya ang ulos. Sumisigaw ito sa sarap, halos mawasak ang headboard sa pagkakahawak nito at sa pagsabay sa marahas na pag-indayog na kanyang ginagawa.
“Ayan na ako!” sigaw nito.
At iyon na rin naman siya. Ipinadiin-diin niya ang kanyang dyunyor sa flower nito nang muling rumagasa ang nagngangalit na lava.
Sabay silang bumagsak sa kama, kapwa habol ang hininga. Nakadapa siya sa likod nito, kinagat-kagat niya ang batok.
Iyon na ang huli nilang encounter. Nakatulog na sila pagkatapos niyon. Nang magising siya ay nakaligo na si Delia. Ang mabangong amoy ng noodles na kinakain nito ang gumising sa kanya. Kumalam kasi ang kanyang simura.
“Kain ka na,” alok nito sa kanya. “Alis na rin tayo pagkaligo mo.”
Tiningnan niya sa cellphone ang oras. Alas kuwatro ng madaling-araw.
Nahulaan ni Delia ang nasa isip niya. Bakit sobrang aga. “Para makabalik tayo agad sa Angono.”
Naisip niyang may bilin nga pala ang kanyang ina na uuwi agad siya. Nagtapis siya ng tuwalya at sumabay sa pagkain ni Delia. Nang makatapos, naligo na rin siya.
Saglit pa, lumabas na sila ng motel.
Habang daan ay gusto sana niyang ungkatin kay Delia kung paano siya mag-aaral magmaneho pero nakahiyaan naman niya. Isa pa iyon sa ugali niya, ayaw niyang pangunahan ang sinuman na magbibigay sa kanya ng pabor.
Para namang nabasa uli nito ang nasa isip niya. “’Yung pag-aaral mong magmaneho ay matutuloy. Promise ko ‘yun sa ‘yo.”
“Salamat...” sabi na lang niya pero hindi na niya itinanong dito kung paano.
Ibinaba siya ni Delia sa sakayan ng traysikel pauwi sa kanila. Pagdating sa tapat ng kanilang bahay, pagbukas niya ng wallet para magbayad sa traysikel drayber ay natigilan siya.
Ang daming pera sa wallet niya!
Parang may mga dagang naghabulan sa dibdib niya sa excitement. Alam niyang kay Delia iyon galing. Ayaw lang siguro nitong iabot sa kanya dahil magmumukha naman siyang callboy na binayaran nito ang serbisyo.
Nagmamadaling binayaran niya ang traysikel drayber. Nagpakita lang siya sa ina, nagmano rito at nagtuloy na sa kanyang kuwarto. Doon ay binilang niya ang perang galing kay Delia.
Hindi siya makapaniwala. Twenty thousand pesos!
Binilang niya uli at baka nagkakamali siya. Totoo talaga. Tumataginting na twenty thousand pesos, na noong panahong iyon ay kayamanan na para sa kanya.
Hinagilap niya ang cellphone at tinawagan si Delia.
Cannot be reached.
Tawag uli siya. Ganoon pa rin.
Maghapon siyang nag-try tumawag dito pero hindi niya nakausap. Hindi rin nag-reply sa mga text messages niya.
Na-realize niyang hindi na magpapakita si Delia sa kanya.
Napabuntunghininga sa bahaging iyon ng pagbabalik-tanaw si Jason. Naisip niya, oo nga pala, bukod kay Hazel ay may iba pang basta na lang nawala sa kanya gaya ni Delia although hindi naman siya nag-invest ng damdamin.
Napailing siya. Napangiti nang mapait.
SUBAYBAYAN!
