A Piece of My Heart (Part 8)
Nobela ni SEL BARLAM
(Ika-8 labas)
NAKABILANG sina Haidy at Angelo sa mga top students mula sa kanilang kolehiyo sa inilunsad na conference para sa internship ng isang kilalang oil company sa kanilang unibersidad.
Dahil sa hindi mabilang na mga estudyanteng partisipanteng dumating mula rin sa iba pang kolehiyo ng unibersidad, nagkahiwalay sa loob ng conference room ang dalawa. Tapos na ang nasabing pulong ay hindi pa rin sila nagkakatagpo kung kaya nag-text na lang ang dalaga sa binata na magkita na lamang sila sa Love and Desserts House of Sweets na ilang hakbang lamang mula sa main gate ng unibersidad.
Upang hindi mainip sa paghihintay ay umorder muna si Haidy ng isang slice ng paborito niyang choco cake roll at malamig na pineapple juice. Sa table na pandalawahan na nasa dulo ngunit tumbok ng nasasalaminang pinto ng house of sweets siya pumuwesto upang mas madali niyang makita ang pagbungad doon ni Angelo.
Pero naubos na niya ang cake pati na ang pineapple juice ay hindi pa rin sumisipot ni anino ni Angelo sa lugar. Nang tingnan niya ang oras na nakasabit sa bukanang dingding ng house of sweets, mag-iisang oras na pala ang nakalilipas. Samantalang kumakain ay natuon din kasi ang atensiyon niya sa pagbabasa sa mga reviewer na inilagay niya sa kanyang tablet, kung kaya lumakad nang lumakad ang mga sandali nang hindi na niya namamalayan.
Kinuha niya ang kanyang cellphone sa bulsa ng kanyang uniporme. Sinilip niya iyon pero walang nakarehistrong bagong pasok na text message mula kay Angelo. Nang subukin niyang tawagan ang mga numero ng cellphone ng binata, bigla namang nawalan ng battery ang kanyang unit.
Naisip niya, babalik na lamang siya sa conference room ng university at baka naroroon pa rin si Angelo kasalamuha ang iba pang mga participant.
Pero akma na siyang tatayo mula sa pagkakaupo sa pandalawahang mesang inokupahan samantalang naghihintay kay Angelo ay ang pagbungad naman doon ng isang pamilyar na mukhang nananatili pa ring nakasiksik sa isang bahagi ng utak niya ang imahe.
“J-Jat…” bumilis ang mga tahip ng dibdib ni Haidy pagkakitang-pagkakita sa lalaking pinilit niyang limutin ngunit ngayo’y muli niyang nasilayan at papalapit pa sa kanya!
Hindi makapaniwala si Haidy sa pamilyar na mukhang bumuglaw sa nasasalaminang pintuan ng Love and Desserts House of Sweets na pinaghintayan niya sa tipanan nila ni Angelo.
Bagsak ang mga balikat ni Jat. Malungkot na malungkot ang mga mata. At papalapit sa kanya.
Halos kalahating taong singkad, bagama’t ang katumbas niyon kay Haidy ay isang walang hanggang pag-asam sa mga posibilidad. Pagkalipas ng mga kalungkutang nakaugnay sa panahong iyon, ngayo’y hindi niya inaasahang muli’y nasa harapan niya ang lalaking nakakubli pa rin sa isang bahagi ng kanyang damdamin…
“H-hi…” napuputol ang tinig ni Jat, nakapaloob doon ang kimi sa kauna-unahang pagkikitang iyon samantalang tila nakaguhit sa anyo ang matinding pakikipagdigma sa sariling damdamin.
“H-hi…” mabilis pa rin ang mga tahip ng dibdib ni Haidy. Nalilito siya sa pagtatagpong iyon, nahahati ang puso sa kasalukuyan at nakaraan.
“Puwede ba tayong mag-usap?” Naroon ang unti-unting pagyakap ng inipong tapang ng loob sa boses ng dating kasintahan ng dalaga.
“H-hindi ko alam…” mabilis ang walang katiyakang tugon na nadampot ni Haidy sa isip.
“Marami akong gustong sabihin…”
“Hindi pa marahil ngayon…”
“Nakikiusap ako, Haidy…” nagsusumamo, umaasam ang tinig ni Jat.
Hindi makontrol ni Haidy ang emosyon. Hinihila siya ng mga huling linyang iyon na tinuran ni Jat at pati puso niya’y tila nakikiusap upang pakinggan ang dating kasintahan.
Ngunit kailangan pa ba? Ano pa ang magiging kahalagahan ng kanilang magiging pag-uusap? Naisarado na niya ang pintuan ng nakaraan.
Magaling na ang mga sugat ng alaala…
Napakawalan na niya ang kirot, ang takot.
Ayaw na niyang aliwin ang lumang sakit ng lumang pag-ibig.
Ngunit tumututol ang isang bahagi ng kanyang damdamin. Ayaw nitong itatwa ang lalaking unang nagpatibok ng kanyang puso.
SUBAYBAYAN!
