Skip to main content

Promdi (Part 11)

Nobela ni AMANDA

Book II

(Ika-11 labas)

NAGULAT si Rose sa nakitang laki ng kargada ni Arnald. Samantala, handa na si Mrs. Sison. Madulas na ang lagusan kaya’t nang itutok ng binata ang kanyang stick ay walang kahirap-hirap na nakapasok kaagad iyon. Napaliyad ang biyuda. Umindayog ang balakang at sinasalubong ang bawat ulos niya. Nang alam ng binatang lalabasan na ito ay sadya niyang hinugot at muling siniil ng halik ang biyuda. Humiga siya at iginiya ang mukha ng biyuda pababa sa kanyang batuta. Isinubo ‘yun ni Mrs. Sison.

Habang nilalaro nito ang batuta niya ay kinabig niya si Rose at siniil ng halik. Hinayaan muna niya si Mrs. Sison na tila batang aliw na aliw sa pagsipsip ng ice candy.

Si Rose naman ang hinubaran ni Arnald. Tama ang kanyang kutob. May itinatagong puti ang dalaga nang malantad ang dibdib nito na eksakto pa sa hugis at tigas. Tila bundok na ngayon lamang napangahasang akyatin ng isang mountaineer.

Sa umpisa ay tila kimi pa ang reaksyon ni Rose ngunit unti-unting nagiging agresibo lalo na nang ipasok ni Arnald ang isang daliri sa naglalawa na nitong langit. Masikip na masikip pa ang bukana, palatandaang wala pang sinumang nakapasok doon.

Binitin muna niya si Rose at si Mrs. Sison naman ang hinarap.  Muling siniil ng halik. Halatang hindi na kayang magtimpi pa ng biyuda. Umibabaw ito at saka puwesto nang paupo sa naghuhumindig na batuta ni Arnald. Nang maibaon ay banayad na nagtaas-baba ngunit saglit lamang ang pagiging banayad dahil  bumilis nang bumilis ang arangkada nito. Tila hineteng nagmamadaling makarating sa finish line. Ilang sandali pa’y napahiyaw na ang biyuda, tanda na naabot na nito ang sukdulan. Himihingal ito na sumubsob sa dibdib ni Arnald.

Nang tumayo ang biyuda upang kumuha ng maiinom ay si Rose naman ang  hinarap ni Arnald. Muli niya itong siniil ng halik. Iba ang lasa ng labi nito. Manamis-namis. Hindi tulad ng halik ni Mrs. Sison na halatang artificial.

Gumapang ang mga labi ni Arnald patungo sa dibdib ni Rose. Napapapikit ang dalaga sa tuwing isinusubo niya ang korona ng magkabilang bayabas nito sa dibdib. Napapatingin sa kisame na waring nakikiramdam na hindi mawari. Nang dumako sa bukana nito ang mukha niya ay napapikit ito. Nilaro ng dila niya ang linyang pababa. Isinisingit niya ang dila sa makipot na hiwa. Tama ang kutob ni Arnald. Walang gaanong balahibo  ang parteng iyon ng katawan ni Rose. Tila flower lang ng isang paslit. Nasasabunutan siya nito sa tuwing kakantiin niya ang kaselanan.

Si Mrs. Sison ay tahimik lang na nanonood sa ginagawa nila ni Rose, ngunit nasusulyapan ni Arnald na paminsan-minsan ay nilalaro nito ang sarili. Hindi na marahil nakatiis at lumapit ito at kinabig ang mukha niya. Siniil siya ng halik.

“Putukan mo ako,” pabulong at habol ang hiningang sabi nito habang kinakabig siya pahiga.

Lihim na nairita si Arnald. Ngunit wala siyang nagawa kung hindi pagbigyan ang biyuda. Naging marahas ang pagkadyot niya rito ngunit lalong nasiyahan si Mrs. Sison.

Ilang sandali pa’y muling napasigaw ang matanda nang marating nito ang pangalawang sukdulan. Lupaypay ito sandali. Lihim na natuwa si Arnald. Muling hinarap si Rose at siniil ng halik. Halatang hindi pa marunong humalik ang dalaga. Pinasadahan niya sandali ang tayung-tayong bundok nito at gumapang ang mga labi niya patungo sa pagitan ng mga hita nito. Muling napaliyad ito nang maglaro ang labi at dila niya sa sariwang ubas. Iba talaga ang lasa ng katas ng isang dalaga. Manamis-namis.

“Rose, tama na ‘yan. Magbihis ka na at maghanda ng makakain,” biglang utos dito ni Mrs. Sison.

Natigilan sa ginagawa niya si Arnald. Si Rose naman ay tila napahiyang dali-daling bumangon at hinagilap ang panty at bra. Hindi na nagawang isuot pa. Tumalima na ito papalabas ng pinto.

Dismayado si Arnald. Punung-puno ng panghihinayang dahil hindi niya  ganap na naangkin ang dalaga. Ngunit hindi niya ipinahalata kay Mrs. Sison. Sa halip ay ito ang muli niyang hinarap.

Dahil nabitin kay Rose ay tayung-tayo pa rin ang kanyang batuta. Ipinuwesto niya patalikod ang biyuda at saka itinutok sa bukana nito ang naghuhumindig pa niyang stick. Saglit lamang na naglabas-masok ang kanyang stick sa naglalawa pa ring bukana ng biyuda at muling napasigaw ito, tanda na muli na namang nakarating sa sukdulan. Sinabayan na ‘yun ng binata. Ilang sandali pa’y nakatulog na ang biyuda.

Lumabas na siya ng kuwarto. Naabutan niya si Rose sa kusina. Tila nahihiya pa ito nang makita siya.

Nilapitan niya ito niyakap nang patalikod. Pumiksi ang dalaga at umiwas sa yakap niya.

“Ituloy na natin. Tulog na siya,” bulong niya rito.

“Ayoko na,” mataas ang boses na sagot ni Rose.

“Bitin ako sa ’yo.”

“Eh, ano naman? Napagbigyan ko na si Ma’am. Bayad na ako sa kanya.”

“Paano naman ako? Bitin nga ako sa ’yo.”

Seryosong hinarap ni Rose si Arnald. Nangingilid ang luha. “Hindi ikaw ang kausap ko nang pumayag ako sa gano’n. Si Ma’am. At kaya lang ako napilitan ay dahil kailangan ko ng malaking halaga. Kaya puwede ba, tigilan mo na ko?”

Pagkasabi niyo’y tuluyan nang napahagulgol ang dalaga. Yayakapin sana ito ni Arnald upang palubagin ang loob ngunit pareho silang natigilan nang marinig ang boses ni Mrs. Sison mula sa kanilang likuran. Gising na pala ito.

“Nagugutom  na ako, Rose. Ano’ng makakain?” tanong nito.

Dali-daling pinahid ni Rose ang luha at saka muling hinarap ang pagluluto. “M-malapit na ho ito, Ma’am.”

Nakabawi na si Arnald. Ayaw niyang may mahalata si Mrs. Sison. Ayaw niyang mapurnada ang pangako nitong kotse sa kanya. “Ako nga rin nagugutom na kaya ako lumabas.”

Makahulugan ang ngiti ni Mrs. Sison. “I know, darling. Halika sa loob. Bahala na si Rose d’yan.”

Walang imik si Arnald habang kumakain. Hindi na rin siya nagtagal sa condo. Pagkatanggap ng perang bigay ni Mrs. Sison ay sumakay na siya ng taxi at nagpahatid sa gay bar. Papasok muna siya ngayong gabi. At gusto niyang maglasing. Naiinis siya sa nangyari. Nabitin siya kay Rose at wala siyang nagawa dahil ayaw niyang magalit at mawala sa kanya si Mrs. Sison. Ngayon ay malabo na niyang matikman pa ang dalaga.

Hindi pa siya nakakapasok sa loob ng gay bar ay tumunog ang kanyang cellphone. Nag-isip si Arnald. Sino kaya ang tumatawag sa kanya ngayong halos mag-aalas dose na ng hatinggabi?

 

ITUTULOY