Promdi (Part 9)
Nobela ni AMANDA
(Ika-9 na labas)
MEDYO makipot ang eskinita na papasok sa looban na pinasok ni Arnald. Kailangan pang tumagilid ang isa upang makadaan ang kasalubong. Doon niya nakasalubong si Jean, ang anak ni Aling Patring na dati nilang kapitbahay.
“Hi, Kuya Arnald!” masayang bati ni Jean sa kanya nang magkasalubong sila. Nakasuot ito ng uniform na pang-high school. First year high school si Jean ngunit malaking bulas. Fourteen years old pa lang ito.
Tumagilid si Arnald upang bigyang-daan si Jean. Bagong ligo ang dalagita at langhap na langhap niya ang ginamit nitong shampoo at cologne. Napadako ang tingin niya sa nagsisimula pa lamang na bumukol na dibdib. Dahil sa kipot ng magkabilang pader ng eskinita ay dumaiti ang dibdib nito sa dibdib niya.
“Ang sikip talaga rito,” walang malisyang sabi ni Jean nang magkadaiti ang kanilang mga dibdib. Nakangiti.
“Jean, sandali.” Nagmamadaling dumukot sa bulsa si Arnald.
“Bakit, Kuya?”
Isandaang buo ang nakuha ni Arnald sa bulsa. “Idagdag mo to sa baon mo. Pangmeryenda.”
Bumakas ang tuwa sa mga mata nito nang abutin ang pera. “Salamat, Kuya. Ambait mo talaga.”
Humalik pa sa pisngi ni Arnald ang dalagita at muling nagpasalamat. “Sige, Kuya... salamat uli.”
“Wala ‘yan. Pag may kailangan ka, ‘wag kang mahihiyang magsabi sa akin.”
“Talaga, Kuya? Ambait mo naman. Pogi pa!” humahagikhik na sabi nito at saka tumalikod.
Wala na si Jean ay tila ramdam pa rin ni Arnald ang halik nito sa pisngi niya. Napangiti ang binata. May kapilyuahan na namang naglaro sa isip niya.
**
LINGID kay Arnald ay may kapilyahan ding naglalaro sa isipan ng dalagita. Napapangiti ito habang sakay ng dyip patungo sa school. Napuna tuloy ito ng schoolmate na si Cindy.
“Ano’ng nakakatawa?” puna ni Cindy.
“Wala. Nakasalubong ko kasi ‘yung crush ko,” sagot ni Jean na tila kilig na kilig. “At binigyan pa ako ng one hundred pesos.”
“Sino, ‘yung dati n’yong kapitbahay?”
“Mismo. Si Kuya Arnald. Ang cute kaya niya. Hayaan mo, minsan pasyal ka sa amin. Ipapakilala ko siya sa ’yo,” kinikilig pa ring sabi ni Jean.
Sobra talaga ang paghanga ni Jean kay Arnald. Paghangang may kasamang malisya. Nag-ugat ang damdamin niyang iyon sa binata mula noong hindi sinasadyang nasilip niya ito na kasama si Lily sa loob ng inuupahan nitong bahay. Naglalaro sila noon ng mga kaibigan niya ng taguan. Nagkataong doon siya nagtago sa gilid ng inuupahang bahay nina Arnald at Abner. At dahil nga gawa lang sa light materials ang dingding ay may mga butas iyon. Hindi sinasadyang napasilip siya sa isang butas nang makarinig ng mga ugol at daing mula sa loob.
Halos tumigil ang paghinga ni Jean nang makita niyang nasa ibabaw ni Arnald si Lily at tila hinete ng kabayong nagtataas-baba ang pang-upo sa ibabaw ng binata. Natutop pa nga niya ang bibig nang makita ang napakalaking stick ng Kuya Arnald niya. Nawala na sa loob niya ang laro nilang magkakaibigan. Nalibang na siya sa paninilip. Bagama’t malamlam ang ilaw ay kitang-kita niya ang ginagawa nina Arnald at Lily noon.
Hindi na nawala sa isip ni Jean ang kakaibang sensasyong naramdaman niya dahil sa nakita. May mga gabing nagtatalukbong siya ng kumot at malayang nilalaro ang kanyang dibidib. Noon lamang niya naramdaman ang kakaibang sarap na dulot ng haplos sa dibdib. Sa umpisa ay nakakaramdam siya ng hiya sa sarili dahil sa ginagawa ngunit natatalo ang hiyang iyon kapag nasasarapan na siya. Mula sa dibdib ay pinangahasan na niyang laruin ang kanyang flower. Ang mainipis niyang balahibo ay nag-uumpisa pa lamang tumubo ngunit nagulat siya nang maramdaman niya ang pagkatas ng kanyang pagkababae. Mas lalong masarap lalo na kapag nasasaling niya ang bahaging iyon na tila butil. Ang hindi pa niyang pinangangahasang gawin ay ang tuluyang pasukin ng kanyang daliri ang kaloob-looban.
“Hoy, andito na tayo!” untag ni Cindy nang nasa tapat na sila ng school. “Hindi ka pa ba bababa?”
Noon lang waring nagising si Jean sa paglalakbay-diwa. Walang imik na umibis ng jeep ang dalawa.
“Guwapo ba talaga ang Kuya Arnald mo?” pakli ni Cindy habang naglalakad sila papasok ng campus.
“Naku, super guwapo! Ay, teka... hindi pala. Hmm...” Saglit na nag-isip ang dalagita kung paano ilalarawan si Arnald. “Basta matindi ang dating niya, alam mo ‘yun? Mamaya pagkatapos ng klase, ipapakilala kita sa kanya.”
Wala sa klase ang isipan ni Jean. Na kay Arnald. Buo na sa kanyang isip na pasyalan ito sa tinitirahang apartment. Isasama niya si Cindy mamaya para hindi masyadong nakakahiya. At lihim na kinilig ang dalagita. Sana ay gawin din sa kanya ng Kuya Arnald niya ang ginagawa nito kay Lily. Wala pa siyang nagiging seryosong boyfriend. Mga crush lang na madalas ay kasing-edad niya. ‘Yung tipong nagkakaintindihan na sila na. Hanggang holding hands lang. Pero madalas niyang marinig sa mga nagkukuwentuhang mga may asawa na talagang masarap daw ang sex.
Curiosity ang nararamdaman ni Jean tungkol doon. At handa na siyang tuklasin ang hiwagang dulot ng pagsasanib ng katawan ng babae at lalaki.
**
LASING na si Abner at nakatulog na ito sa inuman. Dala marahil ng pagod at puyat, at batid ni Arnald na kagabi pa ito may tama. Siya ang pumalit sa puwesto nito. Halos kabarkada na rin niya ang mga kainuman na dating kalugar. Maingay na ang kuwentuhan. Payabangan. At madalas ay nagmamagaling sa sarili ang mga lasing.
Iba ang tinatakbo ng isip ni Arnald. Pinaplano niya kung paano ang diskarteng gagawin kay Jean. Bata pa ito at nangangamba siyang baka pumalag. Delikado. Maputi ang dalagita, parang si Judith. Hindi gaanong maganda. Hindi naman pangit. Medyo chubby pa nga dahil sa baby fats nito sa tiyan dala ng pagiging bata. Ngunit tiyak niya na virgin pa ito.
May init na nabubuhay sa kanyang puson. Ano kaya ang itsura ng ubas ni Jean? Tiyak na manibalang pa ito. Ngunit handa na siya upang tikman iyon.
Nasa ganoong isipin si Arnald nang tumunog ang kanyang phone. Lumayo siya sandali sa mga kainuman. Si Mrs. Sison ang tumatawag.
“Are you free tonight, lover boy?” malambing at may landing sabi nito.
“Oo naman,” agad niyang sagot.
“May good news ako sa ’yo. Pumayag na si Rose na maka-threesome natin.”
“Ha? Talaga? Paano mo nakumbinsi?” pigil ang tuwang tanong ni Arnald.
“She needs money very badly. Nasa hospital ang tatay niya.”
“Okey, darating ako.”
Nang ibulsa ni Arnald ang phone, napasipol siya sa tuwa. Wala talagang imposible kapag may pera. Lahat nang ginugusto ay nagagawa. Kaya pagsisikapan niyang makaipon ng malaking pera. Kailangan niyang pakisamahan si Mrs. Sison dahil ito ang daan para magkapera siya ng malaki. Ano ba naman ‘yung mabigyan siya nito kahit dalawang milyon. Barya lamang iyon sa dami ng pera ng matanda. Magagamit na niyang puhunan iyon para magbagong buhay.
ITUTULOY
