Utang ni Julian ang buhay niya kay Elaine. Hindi niya maaaring pabayaang manganib ang buhay nito dahil sa kanya...

“Dream of me… dahil lagi nang ikaw ang laman ng aking mga panaginip…”

“Naniniwala akong mahal mo pa rin ako gaya ng pagmamahal ko sa iyo. Kung patuloy tayong maniniwala sa pag-ibig na nagbuklod sa atin noon, walang hindi natin magagawa.”

"I love you, my friend, handa kong isugal ang aking buhay at kaligayahan sa piling mo..."

“Have a drink with me, at least, Kristie.” Humigpit ang hawak nito sa kanyang braso.
Naduwag siya sa epekto ng titig na iyon sa kanya. “H-hindi na... salamat na lang!” piksi niya na kumawala mula rito at hukabang palayo. “Gusto ko nang magpahina. Bukas na lang tayo mag-usap after we get some sleep. Sige na, pinalitan ko ng bagong bedsheet ang iyong kama. Kailangan mo na ring—”

“Don’t get any foolish notions of rekindling an old flame once na magkasama na kayo. Wala na ang mga damdaming iyon. You are mine.”

For a long moment, he didn’t move. And then, with one extended finger, he reached out to trace delicately the line of her jaw, and then the outline of her lips. Prickles of electric heat followed his touch, and her mouth opened slowly. His finger slipped inside and began ever so slowly to caress the sensitive inner surface of her lips.

Lumapit si Ruel sa kanya at halos dumikit ang mga labi nito sa kanya. Tumatama ang mainit na hininga nito sa kanyang pisngi at kung maaari nga lamang ay bitiwan niya ang telepono at muling damhin ang halik ni Ruel.

“Ang pag-ibig, puno ng kompromiso. Hindi puwedeng hindi ka nag-aalala. Minsan, matatakot ka pa. Pero sa bandang huli, sulit ang lahat ng iyon…”

"Ang mga insultong 'binigay ko sa iyo'y upang pagtakpan ang aking damdamin. Pero tama ka, sa isang sulok nh puso ko'y mahal pala kita..."