“Give me one reason reason why I should even consider giving you the second chance you’re asking…”

Para kay Arnel at Christine. Saan man tayo makarating, sinuman ang makilala natin, anumang pagsubok, mananatili ang katotohanang magkakapatid tayo. At ang magkakapatid, nagtutulungan, walang iwanan sa ere.
Lumipas man ang panahon, hindi natin makakalimutan na noong simula, tayo ang magkakasamang lumaki, magkakasamang umiyak at tumawa, magkakasamang nangarap.
At alam kong iisa ang laman ng ating mga puso. Isang malaking karangalan ang matawag na anak nina Armando at Cynthia...

Umiyak nang umiyak nang mga sandaling iyon si Dida. Umiyak siya dahil sa wakas ay makakaalis na siya sa poder ng Tiyo Alberto niya at hindi na siya maaapi ng mga ito. Umiyak siya dahil magbabagong-buhay siyang hindi na kasama si Dayanara. Umiyak siya dahil kahit paano ay natatakot din siya sa susuungin sa Maynila. Hindi niya alam kung ano ang susunod na mangyayari...

Na-judge mo na agad ang pagkatao ko without even knowing me. That’s not fair. In court, the suspect cannot be called a criminal until proven guilty. Any suspect deserves a fair trial and so do I.”

“ So if I should complain that all I have is not enough, forgive me. I’ve been given so much. I realized in a world where some have more and some have less, I am blessed for I have found you, Consuelo.”

“I knew I loved you before I met you. I think I dreamed you into life… I knew I loved I loved you before I met you… I have been waiting all my life…”

“I’ll be happy to surrender my freedom and marry you.”

“If this guy doesn’t know until now that you exist and that he couldn’t see how great a woman you are, then maybe he doesn’t deserve you at all.”

“I have always been in love with you. Kahit pa isiksik ko sa utak ko na dapat akong magalit sa’yo para makalimutan kita, isinisigaw pa rin ng puso ko na mahal na mahal kita.”

“Mahal mo na uli ako?” “Hindi naman iyon nawala, sweetheart. Ikaw ang nagturo sa akin kung paano muling magtiwala sa kapwa ko. It’s you who brought the smile back on my lips.” “And don’t you forget it,” nakatawang sabi niya. “Never, baby. Never...”