Muling nanumbalik sa kanyang alaala ang nakitang larawan sa klinika ni Gideon. Sa halip na mahiga para sa kanyang siesta ay naupo siya sa silyon sa tabi ng bintanang capiz. Itinutok niya ang mga mata lampas sa malalabay na punong-manggang nakatanim sa gilid ng nagkiwal na ilog. Tumuloy iyon at humangga sa tuktok ng hindi kataasan at nakakalbo nang bundok. Tila naaaninaw niya roon ang pangyayari labing-pitong taon na ang nakararaan...

"Una pa lang na makita kita... para na akong dinagukan ni Kupido. Hindi nga ako nakapagsalita..."

“Para din palang kape ang pag-ibig… You cannot go through the day without it.”