“Where does an angel like you come from?” tanong ni Dodge sa kanya. “I’m no angel…” Kung alam mo lang kung ano ang pakay ko, tiyak na masahol pa sa halimaw ang magiging tingin mo sa akin, Dodge…”

"Napakahirap palang paglabanan ng pag-ibig. Halos ikamatay ko ang mga araw na 'di tayo magkasama..."

"Sino bang taong nasa tamang pag-iisip ang mamahalin ka? Dapat nga siguro ay magpatingin ako sa psychiatrist at baka nasisiraan na 'ko ng bait..."

Sa kuwentong ito, hindi simpleng sakit ng ulo ang pagkukunwari ni Elise. Ngunit sakit ng ulo—at ng puso—ang napipinto niyang matamo nang madiskubre niyang hindi na siya nagkukunwari lang na umiibig kay Roman. Talagang mahal na niya ito...

"I can never marry any woman for that matter, dahil para sa 'kin ay iisa lang ang babaeng puwede kong mahalin. At iyon ay walang iba kundi ikaw."

And then it was her turn to walk down the aisle.  Pakiramdam niya ay lumulutang siya sa alapaap. Sa totoo lang ay naihanda na niya noon ang sarili na hindi na niya mararamdaman kung paano maging bride. 
 

"I don't know when or how it happened but I've fallen madly in love with you. My tomorrows aren't worth anything without you."

"Kung kailangan kong mamalimos ng pag-ibig mo, gagawin ko. Tamang-tam, may gitara ako. Shades at lata na lang ang kulang."

Nagulumihanan si Hannah. Nakahanda na siya para sa pagbaba ng desisyon sa araw na iyon. Hindi nga ba at kahit ang abogado niya ay kampante na magbibigay na ng hatol ang hukom sa pagdinig na iyon? Isa lang ang naisip niyang dahilan: malamang na may isinampa na namang kung anong pampagulo sa kaso ang katunggali niyang si Apollo Mondello, better known as “Polo.”

"Mahal kita. Even when I wanted to hurt you for hurting me, I kept on loving you..."