LATEST UPLOADS

      “But your life isn’t complete.” 

      “Wala na akong hinahanap pang iba, Joan.”

            “Pero kami, meron. Ikaw ang pinakamabait at pinaka-dedicated na teacher na nakilala namin. You helped us when we first came here and now we want to do something for you as our thank-you gift. Nagtanguan ang iba pang teachers doon bilang pagsang-ayon dito. “Gusto naming makita na may nag-aalaga na rin sa iyo, someone who’ll appreciate how good you are as a person.”

            Best of friends sina Paolo at Renzo. Sanay sila sa parating magkahati sa grasya – at magkatuwang sa problema. Share and share alike, wika nga – hating kapatid – walang lamangan. Nang kapwa magkanobya na sila ay nagkaproblema nang malaki si Paolo. Hanggang saan ba ang limitasyon na puwede niyang mahalin ang nobya ni Renzo?

I love you, Pam. Ikaw lang ang mamahalin ko. Always, wika nito sa sarili at palihim na ibinukas ang nakakuyom na palad. Naroroon ang singsing ni Pam. Isang ordinaryong singsing na tila kawad lamang na kinortehan ng pangalan mismo ng may-ari. Muli nitong kinuyom ang palad; sa singsing ni Pam ay nangakong hindi na muling magmamahal. Walang katulad si Pam. Always, Pam. Always.

             Sabi kay Mae ng kaibigan niyang si Malou, hindi raw dapat pagkatiwalaan ang mga uniformed men. Dahil likas daw sa mga ito ang magiging babaero. Ang pagiging manloloko. Nang umibig si Mae kay Ricky na isang miyembro ng PNP, binalewala niya ang babalang iyon ng kaibigan. Nagtiwala siya sa pag-ibig ng lalaki nang walang pasubali. Ibinigay niya ang puso, ang kaluluwa, ang lahat-lahat.
            Nang lumayo si Ricky, saka namulat si Mae sa mapait na katotohanan. Tama pala si Malou!

What is happening to me? Nanliit nang husto si Joan sa sarili. Pinasadahan niya ng tingin ang kanyang mga kaklase. Nakadama siya ng kagustuhang umiyak dahil halos iisa lamang ang reaksyon ng mga ito. Tila nanliit din sa kanya. Natapos ang klase na wala siyang naintindihan sa tinalakay nilang paksa. Hiyang-hiya siya sa lahat ng kanyang mga kaklase, lalung-lalo na kay Alexander. Ang yabang-yabang niya; pagkatapos ay hindi niya nasagot ang simpleng tanong na iyon.

Magaling kumanta si Benjo, magaling ding mag-compose ng kanta, na labis na ikinakikilig ni Patrice. Kaya lang, nerd ang binatilyo! Guwapong nerd! Hindi niya inalintana ang sasabihin ng schoolmates niya sa pagkonsidera niya sa sariling girlfriend siya nito. Until “itatwa” siya sa mismong graduation day nila – at nasampal niya ito sa harap ng buong school. Umusad ang apat na taon na hindi man lang niya napagtanto kung bakit ganoon ang nangyari sa high school romance nila. At handa na niyang ibaon sa limot ang lahat – pero isang umaga, bigla na lang niyang narinig sa telepono ang baritonong boses-binata nito, iniimbitahan siyang mag-dinner... Nang mga sandaling yaon, bakit tila naulinigan niya ang alingawngaw... wedding bells?

            Siya si Georgia Escobar. Pero para kay Viktor Zaldivar, siya si Gina, ang babaing minahal at hinanap nito sa loob ng limang taon. Pero nang magkita silang muli, may anak na si Georgia at hindi niya matandaan si Viktor. Paanong haharapin at tatanggapin ni Viktor ang sitwasyong iyon? At si Georgia, siya nga ba talaga si Gina?

Sa edad na beinte-singko, fully dependent pa rin si Alejandra sa kanyang Lola na si Donya Serafina. Tila wala itong kabalak-balak na pag-aralan ang pamamalakad ng Rancho Riego, lalo pa’t nangangailangan iyon ng beinte-kuwatro oras na interaction sa mga tauhan na pawang mga lalaki. Naisip ng kanyang Lola: ano na lang ang kahihinatnan ng ranchong pinaghirapang itaguyod ng kanyang esposo kung si Alejandra ang magmamana niyon mula sa kanya?